คราวนี้ไปธุระใช้เวลาไม่นานนัก แต่พอมีเวลาจะไปเที่ยวเองบ้าง เลยตั้งใจไว้ว่าจะไปในที่ ๆ ไม่เคยไปเลยในเชียงใหม่..
คิดนานมาก เหมือนจะหมดความคิดเรื่องการเที่ยวในตัวเมืองเชียงใหม่ไปแล้ว
วันแรกกลายเป็นการไปกินข้าวต้มเลือดหมู หน้าโรงพยาบาลแมคคอมิก ไปลำพูน ทำธุระ กลับมาหางดง แล้วเข้าเมืองไปกินข้าวซอยเสมอใจ เหมือนเป็นนักท่องเที่ยวจริง ๆ เลย
ตกเย็นได้มีโอกาสไปร่วมงาน Chiangmai Fest' ครั้งที่ 2 ที่มีการเอาศิลปินต่างประเทศที่เขียนภาพ Street 3D มาร่วมเขียนกันด้วย เป็นงานที่น่าสนใจนะ แล้วก็เหมาะกับเชียงใหม่ซะจริง ๆ
เริ่มจากเรือนซาลาเปา ติดถนนซุปเปอร์ไฮเวย์ เลยแยกศาลเด็กไปหน่อย ร้านน่ารัก ซาลาเปาหลาย ๆ ไส้ อร่อยดีนะ
แล้วก็แวะไปกินกาแฟวาวี แถวกาดคำเที่ยง ที่ว่าจะลองกินที่เชียงใหม่นานแล้วแต่ยังไม่มีโอกาส กาแฟรสชาดดี บรรยากาศก็ดี
เอาซาลาเปา ไปนั่งกินกับกาแฟ สบายใจไป
เลยไปซื้อของฝากที่กาดรวมโชค แล้วก็กลับเข้าเมืองไปซื้อชาที่กาดหลวง
เป็นการมาเชียงใหม่ที่สนุกดี สนุกกับการเปลี่ยนวิธีการเดินทาง เปลี่ยนร้านที่กิน เปลี่ยนสถานที่ ที่ไป
และยังคงมีความคิดเดิม ๆ อยู่ ในเรื่องโอกาส ไม่ว่าจะไป เชียงใหม่ เชียงราย แม่ฮ่องสอน หรือจังหวัดอื่น ๆ สิ่งหนึ่งที่สามารถเห็นได้ง่าย ๆ ทั่วไปคือ ร้านที่เปิดด้วยแนวความคิดของตัวเอง
ไม่ได้เป็นแฟรนไซน์ มาจากคนอื่น เหมือนกับว่าภาคเหนือเป็นเมืองแห่งโอกาสของคนที่มีความคิดและความพยายามนะ ซึ่งในกรุงเทพฯ ทำได้ยาก เนื่องจากเรื่องพื้นที่ และเวลาของคน
ศิลปิน ศิลปะ ของทำมือ สินค้าพื้นเมือง ฯลฯ มากมายหลาบหลาก ที่สามารถนำเสนอเพื่อให้ผู้ที่สนใจ เลือกที่จะผันตัวมาเป็นลูกค้าได้
ความสุขใจจากการที่เห็นคนอื่น ๆ ชอบสิ่งที่เราทำเอง เป็นความรู้สึกที่เต็มอิ่มในจิตใจดีนะ นี่พูดในฐานะคนที่เคยทำอย่างนี้มาก่อน
ไว้จะหาโอกาสไปเปิดร้านงานทำมือที่เชียงใหม่บ้างดีกว่า คงดีกว่าคราวที่ทำในกรุงเทพฯ
แค่เห็นสิ่งของทำมือมาวางขาย ก็สุขใจที่เห็นคนเรายังมีความคิด ความพยายามแล้ว..
และถ้ามีโอกาสสนับสนุนพวกเขาบ้าง ก็คงมีกำลังใจสร้างของจริงออกมาจากจินตนาการเรื่อย ๆ นะ
เรื่องนี้เรื่อยเปื่อยมาก สงสัยอากาศจะร้อนจัด...
แต่ยังไง กรุงเทพฯ เชียงใหม่ ก็ร้อนพอ ๆ กัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น