โอกาส และ ความสุขใจ

อาทิตย์ก่อนได้ไปเชียงใหม่เป็นครั้งที่ 2 ในรอบเดือน..
คราวนี้ไปธุระใช้เวลาไม่นานนัก แต่พอมีเวลาจะไปเที่ยวเองบ้าง เลยตั้งใจไว้ว่าจะไปในที่ ๆ ไม่เคยไปเลยในเชียงใหม่..
คิดนานมาก เหมือนจะหมดความคิดเรื่องการเที่ยวในตัวเมืองเชียงใหม่ไปแล้ว
วันแรกกลายเป็นการไปกินข้าวต้มเลือดหมู หน้าโรงพยาบาลแมคคอมิก ไปลำพูน ทำธุระ กลับมาหางดง แล้วเข้าเมืองไปกินข้าวซอยเสมอใจ เหมือนเป็นนักท่องเที่ยวจริง ๆ เลย
ตกเย็นได้มีโอกาสไปร่วมงาน Chiangmai Fest' ครั้งที่ 2 ที่มีการเอาศิลปินต่างประเทศที่เขียนภาพ Street 3D มาร่วมเขียนกันด้วย เป็นงานที่น่าสนใจนะ แล้วก็เหมาะกับเชียงใหม่ซะจริง ๆ








อีกวันเลยเปลี่ยนดีกว่า หาที่กินมันซะเลย ตั้งใจไปหาร้านที่ไม่เคยกิน กินบ้าง
เริ่มจากเรือนซาลาเปา ติดถนนซุปเปอร์ไฮเวย์ เลยแยกศาลเด็กไปหน่อย ร้านน่ารัก ซาลาเปาหลาย ๆ ไส้ อร่อยดีนะ
แล้วก็แวะไปกินกาแฟวาวี แถวกาดคำเที่ยง ที่ว่าจะลองกินที่เชียงใหม่นานแล้วแต่ยังไม่มีโอกาส กาแฟรสชาดดี บรรยากาศก็ดี
เอาซาลาเปา ไปนั่งกินกับกาแฟ สบายใจไป
เลยไปซื้อของฝากที่กาดรวมโชค แล้วก็กลับเข้าเมืองไปซื้อชาที่กาดหลวง
เป็นการมาเชียงใหม่ที่สนุกดี สนุกกับการเปลี่ยนวิธีการเดินทาง เปลี่ยนร้านที่กิน เปลี่ยนสถานที่ ที่ไป

และยังคงมีความคิดเดิม ๆ อยู่ ในเรื่องโอกาส ไม่ว่าจะไป เชียงใหม่ เชียงราย แม่ฮ่องสอน หรือจังหวัดอื่น ๆ  สิ่งหนึ่งที่สามารถเห็นได้ง่าย ๆ ทั่วไปคือ ร้านที่เปิดด้วยแนวความคิดของตัวเอง
ไม่ได้เป็นแฟรนไซน์ มาจากคนอื่น เหมือนกับว่าภาคเหนือเป็นเมืองแห่งโอกาสของคนที่มีความคิดและความพยายามนะ ซึ่งในกรุงเทพฯ ทำได้ยาก เนื่องจากเรื่องพื้นที่ และเวลาของคน
ศิลปิน ศิลปะ ของทำมือ สินค้าพื้นเมือง ฯลฯ มากมายหลาบหลาก ที่สามารถนำเสนอเพื่อให้ผู้ที่สนใจ เลือกที่จะผันตัวมาเป็นลูกค้าได้
ความสุขใจจากการที่เห็นคนอื่น ๆ ชอบสิ่งที่เราทำเอง เป็นความรู้สึกที่เต็มอิ่มในจิตใจดีนะ นี่พูดในฐานะคนที่เคยทำอย่างนี้มาก่อน

ไว้จะหาโอกาสไปเปิดร้านงานทำมือที่เชียงใหม่บ้างดีกว่า คงดีกว่าคราวที่ทำในกรุงเทพฯ

แค่เห็นสิ่งของทำมือมาวางขาย ก็สุขใจที่เห็นคนเรายังมีความคิด ความพยายามแล้ว..
และถ้ามีโอกาสสนับสนุนพวกเขาบ้าง ก็คงมีกำลังใจสร้างของจริงออกมาจากจินตนาการเรื่อย ๆ นะ

เรื่องนี้เรื่อยเปื่อยมาก สงสัยอากาศจะร้อนจัด...
แต่ยังไง กรุงเทพฯ เชียงใหม่ ก็ร้อนพอ ๆ กัน

หนึ่งเดือนที่ผ่านมา เพื่อน.. คนรู้จัก.. คนที่เดินผ่านกัน..

ไม่ได้เขียนอะไรซะนาน เรื่องราวต่าง ๆ ในหัวก็เยอะแยะ อาจทำให้เก็บมาคิดมากเกินไปได้ เอาออกมาซะบ้างนะ
เดือนนี้ผ่านเรื่องราวหลายอย่างทั้งดีและไม่ดีนะ ได้พบเพื่อใหม่ ๆ สถานที่ใหม่ ๆ ได้นั่งดูฟุตบอลโลก ได้เล่นเกมใหม่ ๆ
เลยไม่ได้เขียนอะไรเลย ลองเอาออกจากหัวมาเล่าสู่กันฟังละกันนะครับ
เอาเรื่องดี ๆ ก่อนนะ พวกคุณอาจจะไม่เชื่อ ว่าผมโชคดีได้ LCD TV 32 นิ้ว จากการเล่นเกมในอินเตอร์เน็ต!
ไม่ต้องงง ได้มาแล้ว โดยไม่ได้ตั้งใจด้วย เพราะการเล่นเกมของผม หากไม่แข่งกับตัวเกมเอง ก็แข่งกับตัวเอง หรือแข่งกับเพื่อน
แล้วก็ไม่เคยเก็บมาเครียด หรือเป็นอารมณ์กับมันนะ เกมนี้ก็เหมือนกัน ก็เล่นแข่งกับเพื่อ เพราะคะแนนไม่ได้นำเหมือนคนอื่นเขา
แต่คนที่นำอยู่โดนตัดสิทธิ์ เพราะเล่นผิดกติกา เลยได้รางวัลมา ก็แปลกใจนะ แต่ถือว่าเป็นโชคดีละกัน
ส่วนเรื่องไม่ดีก็คือมีคนพยายามร้องเรียนว่าผมทำผิดกติกา ถึงขนาดเอาข้อมูลส่วนตัวผมไปโพสต์บนอินเตอร์เน็ต
ผมก็ไม่ได้ตอบโต้อะไรนะ นอกจากบอกให้เขาเอาข้อมูลผมออก แต่ผมไม่สละสิทธิ์นะเพราะคิดว่าผมไม่ได้ผิดอะไร
จนวันเข้าไปรับรางวัลถึงรู้ว่า คนหรือกลุ่มคนที่ร้องเรียนเรื่องผมนะ เป็นกลุ่มที่ได้รางวัลรองจากผม เจตนาชัดเจนกันมาก
เพราะเล่นกันเป้นกลุ่ม ได้รางวัลทั้งกลุ่ม เพราะพยายามผิดกติกา จึงคิดว่าคนอื่นต้องทำผิดเหมือนตนด้วย
น่าเศร้าใจกับบ้านเรานะ เพราะยังงี้ละมั่ง บ้านเราถึงไม่เจริญดี ๆ กันซะที เพราะคนบ้านเรา พยายามที่จะจับผิด โดยตัวเองทำผิด และเพื่อประโยชน์ของพวกพ้อง
พยายามใส่ความผู้อื่น เพื่อประโยชน์ของตนและพวกพ้อง โดยไม่มองถึงความถูกต้อง
อายุไม่ได้เป็นเพียงจำนวนปีที่เราได้อยู่ในโลกใบนี้นะครับ มันหมายถึงสิ่งที่เราเรียนรู้ตลอดมา และสิ่งที่เราจะสอนไปสู่คนรุ่นต่อไปด้วย
เรื่องดี ๆ อีกเรื่องคือเดือนนี้ได้ไปปลูกป่าชายเลนที่สมุทรสงคราม กับเพื่อนในเว็บ Play3Thai.com ก็ได้ทั้งความสนุกความสุขใจ และได้รู้จักคนใหม่ ๆ เพื่อนใหม่ ๆ
เป็นประสบการณ์ที่ดีนะครับ หากในหนึ่งปีรู้จักเพื่อนใหม่ ๆ ดี ๆ เพิ่มซักคนนึงก็คุ้มแล้ว
พอปลูกป่าเสร็จ พวกจาก P3T ก็ไปเที่ยวหัวหินกันต่อ ผมกับเพื่อนก็กลับกรุงเทพฯ ก่อนกลับพี่เอก็ชวนไปไหว้พระที่ค่ายบางกุ้ง Unseen Thailand ที่โบสถ์มีต้นโพปรกทั้งโบสถ์น่ะ
แล้วก็ไปต่ออัมพวา ทั้งที่ฝนตก ๆ นั่นแหละ ได้อารมณ์ไปอีกแบบ กินกันอ้วนเลย อัมพวาตอนนี้มีของกินกับงานศิลป์ แล้วก้เริ่มมีร้านเหล้าซะแล้ว
ถ้าอัมพวาพัฒนาไปมากกว่านี้ เสน่ห์ของอัมพวาอาจจะหายไปก็ได้นะ

ส่วนช่วงนี้ก็อยู่ในช่วงอารมณ์ที่ต้องเรียกว่าอึมครึมนิดหน่อย เพราะงานเยอะละมั่ง
แต่คงไม่เป็นไรหรอก เพราะเดี๋ยวฝนตก ฟ้าก็ใสแล้ว บางทีดีกว่านั่น อาจได้เห็นรุ้งด้วยนะ..

ถ้าต้องโกหก เพื่อความก้าวหน้า
ขอพูดความจริง แล้วเดินไปช้า ๆ ดีกว่า
ถ้าคบกันนับถือกัน แต่ไม่ให้ความจริงใจให้กัน
ขอเป็นเพียงคนรู้จัก ไม่ต้องเป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นน้องกันดีกว่า
ถ้ารู้จักกัน แต่ยังโกหก หักหลังกัน
ขอเป็นเพียงคนที่เดินผ่านกันดีกว่า

ขอบคุณรูปจากคุณนาย (ninewit) play3thai.com

Green Ocean โครงการดี ๆ กับเบียร์ช้าง

วันที่เสาร์ที่  8 พ.ค. ที่ผ่านมา มีโอกาสเข้าร่วม โครงการ Green Ocean ของเบียร์ช้าง ได้ร่วมเดินทางไปเกาะขาม สัตหีบ จังหวัดชลบุรี
โดยหลัก ๆ คือเราจะไปร่วมปลูกปะการังที่ แนวอนุรักษ์ ทรัพยากรใต้ทะเล ที่เกาะขาม แล้วก็ไปทำความสะอาดบ่อเต่าทะเล รวมทั้งทำความสะอาดตัวเต่าทะเล แล้วก็ร่วมกัน ปล่อยปลากะพง และเต่าทะเลกลับคืนสู่ธรรมชาติ
เจ้าเต่าในรูปนี้ต้องลุ้นตั้งนานนะกว่ามันจะเดินลงทะเลไปได้ ความพยายามที่จะมีชีวิตอยู่สูงจริง ๆ

ผมก็ได้รับโอกาสเข้าร่วมโครงการนี้ด้วย ก็ไปขึ้นรถเพื่อร่วมเดินทาง ที่อาคารแสงโสม ถนนวิภาวดี นัดกันตอนประมาณ 6 โมงเช้า ก็ไปถึงก่อนนิดหน่อย แล้วก็นั่งกินกาแฟรอที่ปั๊มน้ำมันใกล้ ๆ
เดินไปลงทะเบียนพร้อมกับรับเสื้อ, หมวก, ถุงผ้า, พัด ฯลฯ เพื่อเอาไว้ใช้ตอนร่วมทริป มีผู้ร่วมทริป ประมาณ 20 คน เจ้าหน้าที่ที่มาอำนวยความสะดวกอีก  20 กว่าคน... รวมแล้วคนเข้าร่วมโครงการก็ 40 กว่าคนนะ

ขึ้นรถได้เรียบร้อยพร้อมเดินทางก็ 7 โมงเช้า มีการแจกกาแฟ แจกน้ำ แจกขนม ไว้กินบนรถ ขนมอร่อยมาก ทริปนี้มีคุณเป้ ที่เป็นพรีเซนเตอร์ ของเบียร์ช้างดราฟต์ ร่วมเดินทางไปด้วย น้องเขาเป็นกันเอง แล้วก็นิสัยดีมาก ได้คุยกันหลายครั้ง ยังไงก็จะติดตามผลงานนะครับ นอกจากคุณเป้ แล้วก็มีคุณโบวี่ ร่วมเดินทางไปด้วย โดยมีคุณอ้อน สาวสวย ค่อยเป็นผู้ประกาศ และประสานงาน  น่ารักมากนะครับ แต่ละคน นอกจากนี้ก็มีคุณอุ้ม คุณพลอยดาว คุณปิ๊ก ที่ค่อยอำนวยความสะดวกให้กับผู้ร่วมทริปทุกท่าน ขอบคุณมากนะครับ
ใช้เวลาประมาณสองชั่วโมงครึ่ง ก็เดินทางถึงท่าเรือ แต่ผิดพลาดเล็กน้อย ทำให้พลาดเรือไปรอบนึง เลยรอกันนานเลย กว่าจะข้ามไปถึงเกาะขาม ก็สิบโมงจะครึ่งแล้ว
เข้ารับการอธิบาย ถึงความเป็นมา และวิธีการปลูกปะการัง จากวิทยากรของกองทัพเรือ แล้วก้ร่วมกันปลูกปะการัง เสร็จก็กินข้าวเที่ยง พักผ่อนนิดหน่อย ก็ขึ้นเรือท้องกระจก ออกไปดูปะการัง ส่วนที่ไกลออกไปจากเกาะหน่อย

กลับมาก็รอกลับเข้าฝั่ง หลังจากที่ขอบคุณวิทยากรแล้ว ก็ขึ้นเรือกลับเข้าฝั่ง เกือบบ่ายสามโมงแล้ว นั่งรถต่อไปยังศูนย์อนุรักษเต่าทะเล ของกองทัพเรือ
เข้าห้องประชุม รับฟังความเป็นมาและวัตถุประสงค์ของโครงการอนุรักษ์เต่าทะเล อีกครั้ง ความรู้มีมากมาย ไม่รู้ว่าเก็บเกี่ยวกันได้มากน้อยเท่าไหร่นะ แต่ผมน่ะ เก็บได้เยอะอยู่ เต่าตนุ เต่ามะเฟือง เต่าหญ้า เต่ากระ มันจะสูญพันธุ์กันอยู่แล้ว ช่วย ๆ กันหน่อย
ออกมาจากห้องประชุมก็เข้าชมนิทรรศการเต่าทะเล แล้วก็พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ ของศูนย์ฯ แล้วก็ถึงเวลาละ ไปขัดบ่อเต่ากัน ตอนแรกนึกว่าบ่ออนุบาล ที่ไหนได้ ขัดบ่อใหญ่เลยครับ ได้เหงื่อกันเพียบ แต่ก็ยังมีโอกาส ได้ทำความสะอาดตัวเต่าทะเลเป็น ๆ อีกหลายตัว ตัวใหญ่ ๆ ทั้งนั้น เสร็จแล้ว ล้างเนื่อล้างตัว รอกินข้าวเย็น อาหารอร่อยมาก รวมทั้งเพิ่งได้ทำความรู้จักกับผู้ร่วมโครงการคนอื่น ๆ ก็ตอนนี้แหละ
ถ้าได้ทำอะไรร่วมกันแต่แรก คงรู้จักกันเยอะแล้ว แล้วคงสนุกมากกว่านี้นะ

เสร็จก็ขึ้นรถเดินทางกลับกรุงเทพฯ เกือบ ๆ สี่ทุ่ม นั่งแท็กซี่กับพร้อมกับน้องที่ไปร่วมทริปอีก 2 คน ไปส่งน้องเขาก่อน แล้วค่อยต่อรถแท็กซี่เข้าบ้าน
ได้เจอแท็กซี่แบบขับเร็ว จ่อท้าย เปิดไฟสูง ครบรูปแบบ ปลอดภัยมาตลอด มาไม่ปลอดภัยตอนจะถึงบ้านเนี่ยแหละ

ขอขอบคุณเบียร์ช้าง และบริษัท ไทยเบฟ ที่ให้โอกาสเข้าร่วมโครงการดี ๆ แบบนี้นะครับ
ประทับใจและสนุกมาก ทั้งอนุรักษ์ ทั้งเที่ยว ทั้งกิน ผู้เข้าร่วมโครงการและเจ้าหน้าที่ก็น่ารัก
อยากให้มีโครงการแบบนี้บ่อย ๆ ถึงจะไม่ได้เข้าร่วมทุกครั้งก็ตาม แต่ถ้าจะให้ดีขอร่วมทุกโครงการเลยได้ไหมครับ
ขอบคุณมาก ๆ ครับ โครงการหน้าที่เขาใหญ่ ขอไปอีกนะครับ