รั้ว

ผ่านสงการนต์ปี 2555 มาคล้ายกับทุก ๆ ปี รดน้ำดำหัวพ่อแม่ แล้วก็อยู่บ้าน ในสภาพอากาศที่ร้อนสุด ๆ ปีนี้ร้อนมากจนสมองจะละลายอยู่แล้ว
ขอสวัสดีปีใหม่ไทยเรา กับทุก ๆ ท่านมา ณ ที่นี้เลยนะครับ ขอให้มีความสุข ในตัวของตัวเอง แล้วก็มีความอยากได้อยากมีน้อยลง สุขภาพแข็งแรงจากการออกกำลังกายนะครับ

สงกรานต์ปีนี้มีสิ่งที่แตกต่างไปบ้างตรงที่ว่า ไม่ได้ทำความสะอาดบ้านเยอะ ๆ เพราะจ้างช่างมาทำรั้ว เลยต้องคอยดู ๆ ช่างทำงานจนไม่ได้ทำความสะอาดบ้าน
รั้วเป็นสิ่งที่จะบอกอาณาเขตของบ้าน แต่โดยส่วนตัวแล้วผมไม่ได้ชอบการมีรั้วรอบล้อมมากนัก เพราะเหมือนกับการโดนจำกัดพื้นที่ให้กับตัวเอง ดูแล้วรู้สึกว่าต้องอยู่ในกรอบ
แต่ก็คงต้องทำรั้วที่บ้าน เพราะเจ้าสองมะก็ยังคงพยายามเข้าไปบ้านอื่น ๆ เพื่อหารองเท้าหนัง มาแทะเล่น หรือไม่ก็ไปไล่แมว ไม่ได้ทำเพื่อป้องกันค่าเสียหายที่ต้องชดใช้ เพื่อมีความเสียหายกับรองเท้าคนอื่น แต่ไม่อยากให้เขารู้สึกไม่ชอบเจ้าสองมะมัน ก็ตัดปัญหาด้วยการทำารั้วข้างบ้านในที่สุด หลังจากอิดออดมา 3 ปี

รั้วออกแบบเอง เพื่อความแข็งแรงและสวยงาม สวยงามตามความเห็นของผมเองนะ ส่วนช่างที่เขามาก็คละแบบ คละความสามารถกันมา เลยต้องคอยดูเวลาทำงาน
จากที่นั่งสังเกตการทำงานและวิธีการคิดของช่างพื้นบ้าน ก็ได้เห็นว่า แนวความคิดในการทำงานของช่างนั้น ค่อนข้างจะไม่ยืดหยุ่น มีการทำงานเป็นแนวเดียว ไม่สามารถดัดแปลงเพื่อความเหมาะสมได้
รวมทั้ง บางคนอาจมองเรื่องความสวยงามว่าไม่จำเป็น ทั้งนี้คิดว่าอาจเป็นเพราะไม่ได้หัดคิด ในการทำงานและรอรับคำสั่งอย่างเดียว เลยค่อนข้างยากในการคิดงานเอง
แล้วเราเองก็มีข้อเสียเดิม ๆ ที่ชอบมองดูคนอื่นว่าเขามีความคิดยังไง จะแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นแบบไหน เลยปล่อย ๆ ไปค่อยมองแล้วหาวิธีแก้ไขปัญหาทีหลัง งานบ้างส่วนเลยอาจต้องมาลงมือทำเองภายหลังบ้าง
ถือซะว่าเอามาฝึกความคิดและฝีมือของผมเองก็แล้วกัน

รั้วอาจจะจำกัดพื้นที่ได้ แต่จำกัดความคิดไม่ได้หรอกนะ แล้วหากคนเราไม่หัดคิด ก็คงจะมีการทำงานหรือการใช้ชีวิต คล้ายกับช่างที่มาทำรั้วบ้านได้
อย่าปล่อยให้สมองว่างเปล่ากันยาว ๆ นัก ใช้ความคิดกันเยอะ ๆ ซะ สมองจะได้ไม่เฉื่อยนะ

เพราะเราคิด เราจึงเป็นนะ