ต่างกับการทำงานเต็มเวลาตั้งแต่จันทร์ยันศุกร์คือ ไม่มีความเครียดมาเกี่ยวข้อง ไม่ต้องไปสู้กับความเห็นแก่ตัวของคนอื่น
งานบ้านทำแล้วมีความสุข งานเต็มเวลาทำแล้วได้เงิน ถึงแม้งานเต็มเวลาจะสร้างความเครียดให้บ้าง แต่ก็เป็นแหล่งที่มาที่ได้เงินมาใช้จ่ายนะ
ก็ถือว่าแลก ๆ กันไป ยังไงก็ไม่มีทางได้สิ่งที่สมใจทุกอย่างหรอกนะ ก็ชีวิตนี่นะ
เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา ก็ผ่านไปตามปกติของทุก ๆ วันหยุดที่ผ่านมา ล้างรถ อาบน้ำเจ้าสองมะ ทำสวนครัว เข้าสวน ทำความสะอาดบ้าน ฯลฯ
ส่วนที่เพิ่มมาก็คือ ทำความสะอาดครัว ชั้นล่าง ที่มีหนูเข้ามาเพ่นพ่าน จากการที่พบขี้หนู อยู่ในที่เกิดเหตุ เลยทำความสะอาด แล้วก็เอาอิฐมาปิดท่อ ที่อาจเป็นทางด่วนเข้าออกของมันซะ
ไม่ใช่ว่าครัวสกปรกนะ แต่ครัวชั้นล่างเป็นแบบเปิด ไม่มีประตู ไม่มีหน้าต่าง มีผนังแค่สองด้าน... ดูดีไหม? ตอนออกแบบ คิดแต่โปร่ง ๆ ไง ครัวสวยเชียว
แต่ในความเป็นจริง ใช้งานได้ดี แต่ฝนสาด แมลงเข้ามาได้ นกเข้ามาทำรัง ล่าสุดก็มีหนูเข้ามา... อืม... นก กับ แมลง ก็ยังไม่เป็นไรนะ ปล่อย ๆ มันไป แต่หนูนี่ซิ...
เรื่องหนูผ่านไป กำลังคิดว่าสงสัยต้องปีนขึ้นไปดูบนฝ้าบ้างแล้วว่า มีตัวอะไรมาอยู่บ้างรึเปล่า เริ่มไม่ไว้ใจ เอาไว้สัปดาห์นี้ก็แล้วกัน
สองสามเดือนก่อนสังเกตเห็นรอยขีด ๆ เล็ก ๆ บนพื้นปาร์เก้ ขีดเล็ก ๆ เยอะแยะ นี่มาจากไหน? คิดไปคิดมา ก็เพราะพฤติกรรมการถอดปลั๊กไฟนี่เอง พอถอดแล้วก็ปล่อย
ปลายของปลั๊กที่เป็นโลหะ ก็ตกกระทบพื้นทำให้เกิดรอยเล็ก ๆ แล้วทำทุกวัน จะไม่มีรอยเยอะแยะได้ยังไง ก็เปลี่ยนพฤติกรรมกันไป ถอดปลั๊กแล้วค่อย ๆ วาง ไม่ให้ปลายกระทบพื้น
ก็ลดการเพิ่มขึ้นของรอยไปได้บ้างแต่ก็ยังมีอยู่บ้าง เป็นหลักฐานยืนยันการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของมนุษย์ ไม่สามารถเปลี่ยนได้ทั้งหมดหรอก มันต้องมีหลุดออกมาบ้าง...
เดือนก่อนได้รับเมลล์ เรื่องไอเดียการออกแบบของต่างประเทศ เห็นส่วนของการทำที่ล็อกหัวปลั๊กกับปลั๊กไฟแล้วก็ชอบเลย ลองหาข้อมูลการขายในอินเตอร์เน็ต ก็ไม่มีนะ
ทำยังไงละทีนี้ ก็ทำมันเองซะเลย สมองก็มี มือก็มี กลัวอะไรใช่ไหม ก็ออกมาเป็นอย่างในภาพนี่แหละ ของจริงสวยนะ เหมือนสายไฟลอยอยู่เฉย ๆ เลย เพราะเลือกพลาสติกที่มันใส ๆ
ถึงจะไม่ดูดีเหมือนอย่างที่เคยเห็นแต่ก็ใช้งานได้ดีนะ ที่เคยเห็นดูดีเพราะจะล็อกเข้ากับเต้าเสียบ แล้วสายไฟก็มีตัวรองอยู่ทำให้ดูดีมาก ส่วนที่ผมทำนี่ คงเหมาะกับบ้านเรานะ
ที่แต่ละบ้าน ไม่ค่อยมีมาตรฐานเมือนกันเท่าไหร่ สายไฟจากอุปกรณ์ต่าง ๆ ก็ไม่เหมือนกัน หัวก็ไม่เหมือนกัน เต้าเสียบก็ไม่เหมือนกัน หลากหลายกันจริง ๆ
ตัวรับสายนี่เริ่มจากหาพลาสติกก่อนนะ การตัดพลาสติกบางนี่ ไม่มีปัญหา อันแรก ใช้เลื่อยฉลุ ไม่ไหว เหนื่อย ใช้มีดกรีด แล้วหักเอา เออ สะดวกดี
เอาน้ำยาเช็ดกระจก ลูบแผ่นพลาสติกทั้งสองด้าน แล้วก็ใช่สำลีชุบแอลกอฮอล์ จุดไฟลนช่วงกลาง ลน ๆ ดัด ๆ จนได้ฉาก ใช้สว่านเจาะรู ใช้เลื่อยฉลุ ตัดทางเข้าสู่รูที่เจาะ
ดูเหมือนทำง่าย แต่ใช้เวลานะ ต้องใจเย็น ๆ ทุกขั้นตอนเลย แต่ทำเสร็จแล้วก็ใช้งานได้
เลยทำมาใช้งานซะสี่อัน ใช้คุ้มเลย ถึงเผลดดึงปลั๊กแล้วปล่อย ก็ไม่ตกถึงพื้นนะ ป้องกันได้ดีทีเดียว บางจุดยังติดแนวตั้งอีกด้วย หมายความว่าใช้งานได้ทั้งแนวตั้งและแนวนอน
สวย ใช้ประโยชน์ได้ และไม่ซ้ำใคร น่าจะทำออกขายจริง ๆ เลยนะเนี่ย ติดตรงมันเป็นงานทำมือนี่แหละ วันนึงคงทำได้ซักสามอันละมั้ง ถ้าจะทำขายจริง ๆ
ที่เล่าให้ฟังนี่จะบอกว่า ผมสงสัยคนที่บอกว่าไม่มีเวลา ทำไม่ได้ ทำไม่เป็น แล้วก็ไม่ยอมทำอะไร
คนเรามีเวลาวันละ 24 ชั่วโมงเท่ากันนะ นอนซะเจ็ดชัวโมง สำหรับผมนะ เวลายังมีอีกเยอะแยะ ทำงาน อ่านหนังสือ เล่นเน็ต เล่นเกม ซ่อมของให้คนนู้นคนนี้
ทำสวนครัว เลี้ยงกล้วยไม้ เลี้ยงเจ้าสองมะ ฯลฯ ก็ยังมีเวลาเหลือเลยนะ.. หรือเพราะผมเป็นคนที่ไม่ได้สนใจเวลา ไม่ได้ยึดติดมัน เพราะผมมีมันอยู่เยอะแยะ
เวลาวางแผนในแต่ละวันก็ไม่เคยต้องตรงเวลาตลอด เพียงกำหนดว่าจะทำอะไรบ้างคร่าว ๆ แล้วก็ประมาณกี่โมง ก็แค่นั้น
ลองจัดการวางแผนในตัวเองซักนิดหน่อย ในแต่ละวัน แล้วจะเห็นว่าเวลามีพอใช้เสมอ
เพราะคนเรามีเวลาเท่ากันทุกคน ขึ้นอยู่กับว่าจะใช้ไปกับอะไร และเพื่ออะไร
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น