ความจริง?

ช่วงนี้ลมหนาวเริ่มพัดมาตามเวลาของมัน หลังจากที่ฝนสุดท้ายเพิ่งจางหายไป เพื่อรอเวลาที่จะกลับมาพบกันใหม่ในปีหน้า
อากาศสดชื่น แสงแดดสดใส ไม่แรงร้อนจนเกินไปนัก ทุกวันนี้ฝนฟ้าตกต้องตามฤดูกาล ร้อน หนาว เหมาะสม ตามหน้าที่ของฤดู
ตื่นขึ้นมาก็สดชื่น นั่งจิบกาแฟ ละเลียดอาหารเช้า พร้อม ๆ กับอ่านข่าวหนังสือพิมพ์ เด็กไทยได้รางวัลชนะการแข่งขันระดับชาติ ทั้งทางด้านกีฬา และความรู้
นักการเมืองทำงานอย่างเต็มที่ มีการผ่านกฎหมายที่เป็นประโยชน์ต่อชาติบ้านเมือง มาอย่างต่อเนื่อง ไม่มีการโกงกิน หรือเอื้อประโยชน์แก่พวกพ้อง
ข่าวตำรวจบำเพ็ญประโยชน์มากขึ้น ก็ไม่มีอาชญกรรมมานานแล้วนี่นะ พวกนักธุรกิจบริจาคช่วยเหลือสังคมกันมากมาย
ข่าวพระหลาย ๆ วัดที่บำเพ็ญตนเหมาะสม และเผยแพร่คำสอนในแนวทางที่ถูกต้อง ไม่หลงไปกับวัตถุมงคลงมงาย
เสร็จจากอาหารเช้า เดินออกจากบ้าน เล่นกับเจ้าตัวเล็กนิดหน่อย บ้านช่องไม่ต้องล็อกมากก็ได้ นี่ว่าจะรื้อรั้วออกแล้ว เดี๋ยวนี้ความปลอดภัยในบ้านเราสูงมาก
เหลือเวลาอีกยี่สิบนาทีจะเข้าทำงาน เดินไปสองนาทีถึงสถานีรถไฟฟ้า เดินทางด้วยรถไฟฟ้าอีกสิบนาที เดินอีกห้านาทีก็ถึงที่ทำงาน
ไม่ต้องเผื่อเวลามากมาย ระบบขนส่งมวลชนเดี๋ยวนี้สะดวกสบาย และตรงเวลาดีมาก จะไปไหนมาไหน แทบไม่ต้องใช้รถส่วนตัว
การจราจรก็ไม่ติดขัด ผู้ใช้รถใช้ถนนเคารพกฎจราจร และมีน้ำใจซึ่งกันและกัน จราจรจึงเป็นไปได้สะดวกไม่ติดขัดมานานแล้ว
ถึงที่ทำงาน พักซักนาที ก็เริ่มทำงานได้ทันที ทุกคนที่มาทำงานตั้งอกตั้งใจทำงานอย่างเต็มที่ ไม่มีการขัดแย้ง มีแต่ร่วมกันพัฒนา
ไม่มีการโกงกิน เข้าข้างพวกพ้อง ให้โอกาสผู้ที่มีความสามารถ คนที่ทำงานเลยตั้งใจทำงานกันเต็มที่

ลืมตาขึ้นมา
ฝันไปนี่หว่า
เข้าสู่ความจริงได้แล้วเรา อากาศที่วิปริต ผิดฤดู ผู้คนที่เห็นแก่ตัว การจราจรคับคั่ง นักการเมืองโกงกิน ถ่วงประเทศชาติ......

แต่เรายังต้องมีความหวังว่าทุกอย่างจะดีขึ้นนะ แม้จะอยู่ในความฝันก็เถอะ
to sleep, perchance to dream..