ก็ได้แต่หวังว่าทุก ๆ คนคงจะมีความสุขกับตัวเองนะครับ และที่สำคัญก็รักษาสุขภาพ และออกกำลังกายเพื่อให้สุขภาพแข็งแรงกันด้วยนะ
ทั้งความสุข และสุขภาพ ขึ้นอยู่กับตัวเราเองทั้งนั้นครับ
ปีที่ผ่านมาก็นับได้ว่าเป็นปีที่ผมสามารถทำตามความตั้งใจก่อนได้เกือบร้อยเปอร์เซนต์นะ ทำงานเต็มที่ ให้เวลากับครอบครัว ดูแลพ่อแม่.. ส่วนปีนี้ก็ตั้งใจว่าจะลด เลิกสบถ ดูแลตัวเองให้เรียบร้อยขึ้นอีกหน่อย.. ส่วนที่เหลือก็คอยมาจับผิดตัวเองดูว่ายังมีเรื่องเลว ๆ อะไรอยู่ในตัวอีกบ้าง จะได้ค่อย ๆ ลดมันลง ผมอยากเป็นคนดีนะ คนเราทุกคนเกิดมาอยู่บนพื้นฐานของความดีอยู่แล้ว ส่วนที่เหลืออยู่ในช่วงเวลาที่เราเติบโตมานี่แหละ พ่อแม่ ครอบครัว สิ่งแวดล้อม เพื่อน.. แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดที่เลือกให้เราเดินอยู่ในทางสายที่ดี หรือเลว กลับอยู่ที่จิตใจตัวเองทั้งนั้น.. ดังนั้นก็สำรวจตัวเองกันบ่อย ๆ เพื่อที่จะกลับตัวกลับใจ ยังไม่มีอะไรสายเกินไปหรอกครับ
ปีที่ผ่านมาได้เพื่อนใหม่ดี ๆ เพิ่มขึ้นอีกนิด ได้เห็นธาตุแท้ของบางคนที่รู้จักกันมาอีกหน่อย ถือว่าเป็นปีที่คุ้มค่าจริง ๆ ในเรื่องประสบการณ์เดินทางก็ยังเดินทางอยู่บ้าง แต่ยังไม่มีสถานที่ที่ยังไม่เคยไป
เรื่องนี้ค่อยมาปรับปรุงในปีนี้ก็แล้วกัน ว่าแต่ว่า จะไปที่ไหนดีนะปีนี้..
วันนี้ขับรถมาทำงานตามปกติ หยุดรถให้คนข้ามถนนที่ทางม้าลาย กลับกลายเป็นรถคันข้างหลังบีบแตรไล่ ไม่ได้ขับรถเร็ว ค่อย ๆ หยุด จะไล่ทำไม. ทำให้มาคิดได้ว่า
คนไทยเรานี้อาจจะไม่มีความปลอดภัยในท้องถนนได้เลยละมั้ง ทางม้าลาย เป็นที่สำหรับให้คนเราข้ามถนน อย่างปลอดภัย คนที่ขับรถทุกคน ต้องมีใบขับขี่ ต้องมีการสอบเพื่อจะได้ใบขับขี่
ดังนั้น เรื่องง่าย ๆ แค่ ทางม้าลาย เป็นส่วนที่ปลอดภัยสำหรับคนข้ามถนน ทำไมคนขับรถทั่ว ๆ ไป ถึงยังไม่เข้าใจ ขนาดมองเห็นคนกำลังเดินข้ามทางม้าลาย ยังไม่ลดความเร็วลงเลย
สังเกตมาหลายครั้งแล้ว ในความคิดผม แค่เห็นคนกำลังข้ามถนน ถึงไม่ใช่ทางม้าลายก็ควรจะลดความเร็วของรถแล้ว.. เป็นสามัญสำนึกที่จะแบ่งปันให้กับเพื่อนร่วมโลกอื่น ๆ ที่ควรจะมีอยู่ในสัตว์ที่เรียกตัวเองว่าสัตว์ประเสริฐ ที่เหนือกว่าสัตว์อื่น ๆ
แต่กลายเป็นว่า เห็นคนข้ามถนน ก้ไม่ลดความเร็ว ต่อให้ข้ามถนนบนทางม้าลาย ก็ยังไม่ปลอดภัย.. เมื่อสามัญสำนึกแบบนี้ยังไม่เกิดขึ้นเลยในคนทั่ว ๆ ไป แล้วนับประสาอะไรที่คนที่ยังไม่มีใบขับขี่ แล้วมาขับรถ
แค่มีน้ำใจ ไม่เห็นแก่ตัว แค่นี้โลกนี้ก็น่าจะดีขึ้นอีกเยอะแล้วนะ..
วันนี้วันพระ บังเอิญออกจากบ้านช้ากว่าปกตินิดหน่อย ประกอบกับฝนตกพร่ำ ๆ เลยไม่ได้ใส่บาตรแถวบ้าน ขับมาจนเกือบถึงบริษัทฯ แล้วกว่าจะได้ใส่บาตร ไม่ใช่ไม่เจอพระ แต่ไม่มีที่จอดรถ จะจอดอย่างที่เขาจอด ๆ กัน ก็ไม่สนิทใจ ต้องหาที่จอดดี ๆ
เหมือน ๆ กับการที่ผมไม่กินรังนก หรือหูฉลาม. มันเป็นความรู้สึกที่ฝังอยู่ในตัวไปแล้วว่ามันไม่ดี หากจะทำก็รู้สึกไม่สบายใจ เลยไม่ทำดีกว่าสบายใจกว่า
ไม่ใช่เห็นคนอื่นทำได้ก็ทำบ้าง คนเรามีความคิดเป็นของตัวเอง มีความรู้สึกผิดชอบชั่วดี เป็นบรรทัดฐาน ดังนั้นจะทำอะไร ลองตรวจสอบความรู้สึกและจิตใจของตัวเองก่อนนะ คำตอบของทุก ๆ คำถามมีอยู่ในจิตใจของเรา ตั้งแต่เริ่มตั้งคำถามแล้วละ แต่ก็ยังเห็นบ่อย ๆ สำหรับคนที่รู้ว่าไม่ดีแต่ก็ยังทำ พอถามว่าทำเพราะอะไร ก็ตอบไม่ได้ แต่จริง ๆ แล้วมีคำตอบในใจตัวเองอยู่แล้ว
เมื่อรู้ว่าอะไรเป็นเรื่องผิด เรื่องไม่ดี แต่ยังทำอยู่ตลอดเวลา ชีวิตคุณจะมีความสุขจริง ๆ ไปได้ยังไง ในเมื่อสามัญสำนึกมันค้านอยู่ตลอดเวลา
ปีใหม่แล้ว ใครที่ยังไม่เริ่ม ไม่รู่ว่าจะเริ่มปรับปรุงตัวยังไง ลองถามใจตัวเองดูดี ๆ คำตอบมันลอยอยู่ในนั้นนั่นแหละว่า จะปรับปรุงตรงไหน ยังไง..
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น