เรื่องการปล้นค่ายทหารที่ภาคใต้เป็นเรื่องที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นซ้ำได้อีก.. คงต้องตรวจสอบเรื่องการข่าวของเรากันละมั้ง
หลายครั้งหลายหน การให้ก้ไม่เพียงพอที่จะทำให้คนบางจำพวกกลับตัวกลับใจได้ สาเหตุหลักเกิดจากความไม่เคยพอในการได้รับ
และไม่เคยเลยในการให้ ในฐานะมนุษย์คนหนึ่งผมไม่เข้าใจว่าการที่ผู้ชายจะทำร้ายผู้หญิงคนหนึ่ง ๆ นั้น จะทำไปได้อย่างไร
ไม่เข้าใจว่าคนเราจะลงมือปลิดชีวิตของมนุษย์คนอื่น ๆ โดยไม่สนใจได้อย่างไร หากเป็นการป้องกันตัวก็สามารถเข้าใจได้ แต่ในหลาย ๆ ครั้ง ทางภาคใต้ที่มีปัญหา ผู้ที่สูญเสียไม่ใช่กลุ่มที่จะมีภัยคุกคามต่อผู้อื่นได้.. คนดี ๆ ต้องมาเสียไป เพราะคนบางกลุ่มที่ไม่มีทางที่จะเข้าใจการอยู่ร่วมกัน
หากพวกคุณไม่รู้จักพอ และไม่รู้จักที่จะอยู่ร่วมกัน ไม่พอใจในประเทศนี้ ก็ออกไปอยู่ประเทศอื่นเถอะครับ
ขอไว้อาลัยให้กับผู้เสียชีวิตทุก ๆ ท่านนะครับ
เรื่องพระสงฆ์องค์เจ้าก็เรื่องราวมากมาย ทั้งที่มีปัญหาที่ดินทำกินกับชาวบ้าน.. พระภิกษุคือผู้ขอ ไม่ใช่หรือ แล้วทำไมจึงเกิดปัญหาเรื่องการสร้างที่ของสงฆ์ทับที่สาธารณะ
เมื่อชาวบ้านอยู่กันมาก่อน หากพระสงฆ์จะจัดสร้างที่ของสงฆ์คงต้องขอจากชาวบ้าน... แล้วนี่เกิดอะไรขึ้น?
เรื่องพระสงฆ์ปลอมทีบิณฑบาตร หาเงินไปเสพยาบ้า พระที่กลางคืนเปลี่ยนเสื้อผ้าไปเที่ยว.. พวกคุณจะอยู่ในผ้าเหลืองให้ศาสนาเสื่อมทำไมกัน?
หากยังไม่รู้จักพอและรู้จักให้แล้ว กรุณาอย่าเข้ามาแอบอ้างเพื่อให้พุทธศาสนามัวหมองกันอีกเลยครับ
ช่วงนี้ก็มีการชุมนุมกันอีกแล้ว ข้ออ้างมากมาย ชื่อกลุ่มเยอะแยะ วัตถุประสงค์หลายหลาย.. เรียกร้องทุกอย่าง เรียกร้องตลอดเวลา แต่ไม่เคยให้อะไรกลับคืนมาสู่บ้านเมืองนี้ให้เป็นประโยชน์ หรือพัฒนาขึ้นมาเลย
ทะเลาะกันโดยไม่มองความเดือดร้อนในส่วนอื่น ๆ พวกคุณชอบไหม หากคุณเดินกลับบ้านตามปกติ แต่วันหนึ่งมีคนชุมนุมปิดกั้นทางเดินปกติของคุณโดยอ้างว่าเพื่อส่วนรวมทั้งที่เห็นว่าเป็นเพียงเพื่อคนกลุ่มหนึ่งเท่านั้น คุณจะรู้สึกอย่างไร
หากไม่รู้จักพอและไม่รู้จักประชาธิปไตยจริง ๆ อย่าออกมาเรียกร้องเลยครับ ทำไมต้องทำให้คนอื่น ๆ เขาเดือนร้อนด้วย..
เหมือนกับการทำงานร่วมกับคนที่เห็นแก่ตัวเห็นแก่ได้ ที่ไม่เคยรู้จักพอหรือรู้จักให้
คนเรามักจะไม่รู้ตัวว่าเห็นแก่ตัว แม้ว่าความเห็นแก่ตัวจะมีอยู่ในตัวทุกคนอยู่แล้ว จะมากน้อยก็ตามแต่กันไป หากต้องการรู้ว่าเห็นแก่ตัวแค่ไหน ลองไปทำงานให้ส่วนรวมดู หากความคิดเริ่มต้นที่ตัวเองต้องสบายที่สุด นั่นแหละเป็นการแสดงว่าตัวคุณเห็นแก่ตัวขนาดไหน?
ผมอาจจะเป็นคนที่มองโลกในแง่ร้าย แต่ผมมองเฉพาะความเป็นจริงเท่านั้นครับ
อย่าไปพูดเลยว่าบ้านเราเป็นเมืองพุทธ หรือแสนจะปลอดภัย เพราะมันไม่สามารถจะอ้างอิงอย่างนั้นได้
แต่ผมก็ยังมีความหวังเสมอว่ามันจะดีขึ้น แม้ไม่ใช่ในรุ่นของเรา ก็อาจจะเป็นรุ่นต่อ ๆ ไป.
ถึงจะเหนื่อยกับผู้คน เบื่อกับความเห็นแก่ตัว กลัวกับความไม่รู้จักพอ ท้อกับส่วนที่ไม่รู้จักให้..
แต่ยังไงใจก็ยังคงแข็งแกร่งพอที่จะเดินต่อไป ใช้ชีวิตอย่างมีความหวัง พยายามรั้งคนที่เดินทางผิดให้กลับมาเดินทางถูก..
อาจไม่ใช่เพื่อนที่เป็นแบบพวกมากลากไป แต่จะพูดตรง ๆ กับเรื่องความผิดพลาด ผิดพลั้ง จึงอาจมีสวนทางกับความรู้สึกกันบ้าง แต่ยังไงก็เป็นไปด้วยความหวังดีตลอดนะ
รู้จักพอ รู้จักให้ ผู้คนและสังคมก็ดีขึ้นมากมาย..
เหนื่อย ถึงบางครั้งท้อแท้ แต่ไม่เคยท้อถอยนะ..
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น