เจ้ามะระกับหมอสุรัชต์

สัปดาห์ก่อนพา มะระ เจ้าลูกชายจอมกวน ไปทำหมัน กับคุณหมอสุรัชต์ เช่นเคย แต่คราวนี้ไม่ได้ไปคนเดียวแล้ว

แม่เจ้ามะระ ก็อุตส่าห์หยุดงานมาด้วย ตอนแรกกะว่าจะพาไปทำหมัน ตอนวันพุธ บ่าย ๆ เย็น ๆ แต่คุณหมอไม่ว่าง เลยนัดอีกทีเป็นพฤหัสบดี เที่ยง
แล้วก็โทรไปเลื่อนนัดเป็นบ่ายสามโมง เพราะคิดได้ว่าต้องอดอาหารแต่เช้า 8 ชั่วโมง

พอเช้าวันพฤหัสที่ 24 พอให้กินข้าวเช้ากันแล้วก็จับเข้ากรง ท่าทางว่าเจ้ามะระจะชอบซะด้วยนะกรงนี่
แล้วก็ขึ้นไปทำงานบ้านกัน แม่เจ้ามะระก็ไม่ยอมให้ลงจากบ้านเลย กลัวเจ้ามะระ จะอยากออกมาเล่นมั้ง..
บ่ายสองกว่า ๆ ก็จูงเจ้ามะระออกไปหาคุณหมอ โดยมีแม่มันขี่มอเตอร์ไซค์ตามไปด้วย จะได้รับพ่อมันกลับ

ไปถึงคุณหมอก็ให้ชั่งน้ำหนัก ยี่สิบเอ็ดกิโล!! มันตัวหนักจริง ๆ พอฉีดยาซึมแล้วก็พาเข้าห้องผ่าตัดไปทำหมัน
การทำหมันหมาตัวผู้นี่เร็วกว่าตัวเมียเยอะนะ ตอนหนูมะลิทำหมันใช้เวลาเป็นชั่วโมง แต่เจ้ามะระนี่ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเลย
กำลังจะชวนแม่มันไปกินราดหน้าพอดีก็เสร็จซะแล้ว เพิ่งรู้ว่าทำหมันตัวผู้ไม่ได้ตัดไข่ออกทั้งพวง (เข้าใจผิดมาตั้งนาน)
คราวนี้แม่มันไม่ร้องไห้เหมือนตอนหนูมะลินะ เห็นบอกว่าเจ้ามะระมันไม่น่าสงสารเท่าหนูมะลิ
เลยอุ้มกันกลับบ้าน เอาเข้ากรง เจ้ามะระก็ผงกหัวขึ้นมาดูได้แล้ว!!

พอเย็น ๆ ก็รู้สึกตัวแล้ว อยากออกจากกรง แต่ยายังไม่หมด มันเลยลุกไม่ไหว หนูมะลิ ก็พายามชวนเจ้ามะระออกมาเล่นนะ แต่มันยังมึนอยู่ เลยไม่อยากเล่นมั้ง..

สี่ทุ่มกว่า ๆ ก็เอานมมาให้กิน ทั้งเจ้ามะระกับหนูมะลิ เลยกินกันเพียบ เจ้ามะระคงหิว เพราะไม่ได้กินข้าวเย็นด้วย เสร็จแล้วก็ให้นอนในกรงก่อน กลัวมันลงไปเล่นน้ำในบ่อ

เช้าวันศุกร์ ลงไปเปิดกรง เจ้ามะระแกะผ้าปิดแผลออกเรียบร้อยแล้ว ฝีมือคุณหมอสุดยอด เห็นแผลเป็นเส้นยาวนิ้วกว่า ๆ เอง ไม่มีรอยเย็บเลยนะ
วันนี้แปลก พอเผลอ ๆ เจ้ามะระจะเข้าไปนอนในกรงเอง เหมือนจะชอบ แต่ก็มีปัญหาคือมันพยายามเลียแผลอยู่ตลอดเวลาจนแม่มันกังวล...

ส่วนสถานการณ์ล่าสุด เช้าวันจันทร์นี้ เหมือนจะหายสนิท วิ่งเล่น งับ กัด เล่นแรง ๆ ได้แล้ว .... คราวนี้มันจะหนักขึ้นอีกกี่กิโลเนี่ย

ขอบคุณคุณหมอสุรัชต์อีกครั้งนะครับ