วันอาทิตย์ที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2555

ฝนตก


ฝนตกเรื่อย ๆ ติดต่อกันทำให้คนเราเกิดอาการประมาณเหงา เศร้า ซึม ขึ้นมาได้ ดังนั้นการมีแสงแดดจึงมีความสำคัญ เพราะแสงแดดจะทำให้มนุษย์มีความตื่นตัว กระปรี้ประเปร่า มากขึ้น
ถึงผมจะชอบฝนตก แต่ก็ชอบเวลามีแดดด้วยเหมือนกัน ไม่ว่าสิ่งไหนในโลกย่อมมี 2 ด้านเสมอ คงต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับทั้ง 2 ด้าน และเลือกเอาด้านที่ดีกว่ามาใช้ในชีวิตนะ

สิ่งหนึงที่ฝนตกทำให้ผมสบายขึ้นคือไม่ต้องรดน้ำมากนัก ต้นไม้ ดอกไม้ที่บานก็ชุ่มช่ำ ที่ไม่ต้องรดน้ำมากนัก เพราะบางส่วนยังต้องรดน้ำอยู่เพราะวางไว้ในร่ม เพื่อจำกัดปริมาณน้ำ
ส่วนที่ชอบแดดก็เพราะถ้าไม่มีแดด ใบไม้ ก็ไม่สามารถสังเคราะห์แสง เพื่อสร้างอาหารให้ตัวเองได้ กระเจี๊ยบแดงที่บ้านก็ติดดอก ใกล้จะได้กินน้ำกระเจี๊ยบละ ผักคะน้าก็โตขึ้น ผักโขม ก็ได้กินกันวันนี้ละ
กล้วยไม้ก็ออกดอก มะกรูดก็ออกผล อากาศก็ชุ่มชื่น เย็นสบาย กลางคืน กบ เขียด คางคก ก็ส่งเสียงร้องระงม ผมชอบฝนตกจริง ๆ ดูเหมือนทุกสิ่งทุกอย่าง จะมีชีวิตชีวามากขึ้น

เรื่องคราวนี้สั้น ๆ นิ่ง ๆ เป็นเรื่องที่ทุกคนรู้อยู่แล้ว
ไม่มีสิ่งใดในโลกจะอยู่ได้ตลอดไป แล้วคนเราจะแสวงหา จนมากเกินไป ให้เครียดไปทำไมนะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น