วันอาทิตย์ที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2553

บ่อน้ำใหม่กับชีวิตที่เปลี่ยนไป


สัปดาห์ที่ผ่านมามีเรื่องราวที่เปลี่ยนแปลงไปหลายเรื่อง เรื่องงานคงไม่มีผลกับชีวิตของผมเท่าไหร่ อย่างที่เคยบอกไว้ว่างานเป็นเรื่องที่ผมให้ความสำคัญต่ำที่สุดแล้ว สำหรับการใช้ชีวิตของผมในปัจจุบัน
เรื่องแรกคงเป็นเรื่องที่พ่อของเพื่อนเสียไปอีกคนแล้ว หลังจากเดือนก่อนก็เสียไปแล้วหนึ่งคน เสียใจกับเพื่อนด้วย และเนื่องด้วยวัดที่ทำพิธีอยู่แถบเทพารักษ์ ซึ่งไม่มีความคุ้นเคยเลย จึงต้องหาวิธีไปที่เหมาะสมซักหน่อย ไม่สามารถจะไปได้ทันทีทันใด หรือจะเกาะไปกับเพื่อนคนอื่น ๆ ก็คงจะเป็นภาระให้กับเขาอีก รู้สึกเกรงใจ เลยยังคิดไม่ตกว่าจะเอายังไงดี ยังไงก็ขอแสดงความเสียใจกับเพื่อนด้วยนะ
รื่องต่อมาก็เป็นเรื่องที่บ่อน้ำที่บ้านที่ทำเองกับมือ พังเสียแล้วด้วยฝีมือของเจ้ามะลิ มะระ ทำให้บ่อน้ำที่ทำไว้ มีอายุงานเพียงปีกว่า ๆ ด้วยความที่ไม่อยากให้มีบ่อรั่วอยู่ในบ้าน จึงรื้อออก และซื้อบ่อน้ำสำเร็จมาทำใหม่ ช่วงที่รื้อบ่อเก่าออก ก็พบว่า ปลากรายยังเหลือรอดอยู่หนึ่งตัว ปลานนิลอีกหนึ่งตัว แล้วก็ปลาทองหนึ่งตัว ปลากิม อีกหลายตัว ก็รู้สึกว่าดีนะ ที่ยังไม่เสร็จเจ้ามะลิ มะระ ไปหมด เอาปลาใส่ไว้ในกะละมังวางไว้ หันไปรื้อบ่อเก่าออก เจ้ามะลิ ดูเหมือนจะไม่สนใจ เพราะเพิ่งได้กระดูกชิ้นใหญ่ ไปนอนแทะเล่น แต่เจ้ามะระมาป้วนเปี้ยน เหมือนจะอยากช่วย ช่วยดึงต้นกวนอิมบ้าง ดึงบัวบ้าง... สุดท้ายพอเผลอ ก็งมกะละมัง ไปคาบปลากรายออกไปอีก สงสารปลากราย อุตส่าห์รอดมาตัวเดียว...
ทำบ่อน้ำตั้งแต่เช้า กว่าจะเสร็จก็รวมเวลา 6 ชั่วโมง เป็น 6 ชั่วโมงที่เต็มไปด้วยสมาธิและความทุ่มเทให้กับการทำงาน และยังเป็นตัวบ่งชี้ว่าร่างกายของผมยังแข็งแรงอยู่ เพราะทำงานหนักออกแรงติดต่อกันได้นานตั้ง 6 ชั่วโมง... บ่อน้ำก็เป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาตามรูปนะครับ นั่นเป็นส่วนของเมื่อวานนี้ ล่าสุดวันนี้ ปลานิลตัวสุดท้าย ก็โดนเจ้าสองมะ จัดการไปแล้ว น่าสงสารนะ แต่สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม เพราะมันคงมีกรรมผูกพันกับเจ้าสองมะอยู่จึงมาชดใช้กันละมัง...
อีกเรื่องคือที่บ้านมีการติดเครื่องปรับอากาศ ทั้งที่บ้านก็มีอากาศเย็นเกือบตลอดนะ คงไม่เป็นการทำให้โลกร้อนเพิ่มขึ้นหรอกนะ เพราะตั้งใจไว้ว่าจะใช้เมื่อร้อนจริง ๆ เท่านั้น โดยจริง ๆ แล้ว ผมเป็นคนที่นอนห้องปรับอากาศแล้วจะรู้สึกไม่สบายเนื้อสบายตัวเวลาที่ตื่นนะ แต่เอาเถอะ เพื่อให้กิเลสลดลง ก็สนองกิเลสซักหน่อย อันนี้เป็นข้อคิดนะครับ การที่คนเราจะดับกิเลสนั้น ที่ถูกต้องคงต้องดับที่ต้นเหตุ กิเลส จะได้ไม่ขยายไปที่ส่วนอื่น ๆ แต่นั้นแหละถึงอย่างไรซะ ผมก็ยังไม่สามารถทำได้ตามพุทธธรรมอย่างสมบูรณ์นะ เพียงแต่กิเลสของผมน้อยลงมากเท่านั้น


เนื่องจากเปลี่ยนปีมาอีกหนึ่งปีแล้ว วจีกรรมที่พยายามเปลี่ยนก็เริ่มแล้ว กิเลสก็สะกดได้หลายอย่าง ส่วนออกกำลังกายก็ถือว่าเริ่มจากการทำบ่อน้ำใหม่นี่แหละ

บ่อน้ำนั้นไม่สามารถทำให้น้ำไหลได้ฉันใด คนเราก็ฝืนความเปลี่ยนแปลงไม่ได้ฉันนั้น
เพียงแต่จะเปลี่ยนไปสู่สิ่งที่สูงขึ้น หรือลงสู่ส่วนที่ต่ำลง


คุณและผมเท่านั้นที่กำหนดได้ เพราะเราไม่ใช่บ่อน้ำ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น