วันจันทร์ที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2553

ขอระบาย...

เช้าวันนี้เดินทางออกจากบ้านตามปกติ จากที่มีข่าวว่าสะพานปิ่นเกล้าปิด อาจจะเดินทางไปไม่ได้
แต่ก็คิดว่า ลองผ่านไป คงไม่เสียหายอะไร  ก็ขับไปด้วยความลำบากนิดหน่อย แต่สภาพที่ผมพบ...
รถเมล์ ถูกนำมาขวางทางขึ้นสะพาน รถของทหารหลาย ๆ คัน ถูกนำมาจอดไว้ตามแนวสะพานและนำมาขวางทางขึ้น... รถทั้งหมดถูกทำให้เสียหายอย่างมาก รวมทั้งรื้อสิ่งของภายในรถออกมา...
ถึงจะไม่ได้ยินดี ยินร้ายไปกับเรื่องอะไร ต่อมิอะไร มากมาย แต่สิ่งที่เห็น ข่าวที่ได้รับ...
ข่าวที่ผมได้รับ ไม่ได้ดูเฉพาะข่าวที่ออกภายในประเทศ แต่มีการอ่านผ่านสำนักข่าวต่างประเทศอีกหลายแห่ง...
คงต้องบอกก่อนว่า สิ่งที่จะระบายต่อไปนี้เป็นความรู้สึกส่วนตัวของผมล้วน ๆ นะครับ และผมไม่ใช่คนที่เข้าข้างสีใดสีหนึ่ง

ผมรู้สึกว่าเศร้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 10 เมษายน 53 ที่ผ่านมา..
สำหรับผม คนที่เลวจนสมควรตายนั้นมีน้อยมาก หรืออาจจะเรียกว่าไม่มีคนเราสมควรตาย โดยเฉพาะตายจากมือของคนด้วยกันเอง
หมา แมว มันทะเลาะกันยังไม่เล่นกันจนตายเลย...
แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นเกิดจากอะไร? ผมเห็นด้วยกับการสลายการชุมนุมครับ
เพราะผมเบื่อและเดือนร้อนจากการชุมนุมของทุกกลุ่มที่เข้ามา
ผมต้องทำงานที่สี่พระยา และสีลม
บ้านอยู่ใกล้ ๆ บ้านอดีตนายก ในกรุงเทพฯ ก็อดีตนายกคนที่เป็นต้นเหตุของปัญหานี้นั่นแหละ
ผมต้องเดินทางผ่านสะพานปิ่นเกล้า และเดินทางกลับผ่านสะพานมัฆวาน เทเวศร์ และสะพานกรุงธน
เหมือนที่ผมเคยบอก ผมถูกลิดรอนสิทธิในการเดินทางไปและกลับบ้านตามปกติ รวมทั้งสิทธิในการเดินทางอย่างปลอดภัยภายในกรุงเทพฯ
และคงไม่คนหลายคนที่เป็นแบบผม และคงไม่อยากเข้าแลก โดยการไปต่อว่ากลุ่มผู้ชุมนุม เพราะอาจเจ็บตัวหนัก ๆ ได้

มีใครรู้บ้างไหม ว่าบ้านพักรับรองของท่านอดีตนายกนั้น มีรถของคนเสื้อแดงเข้าออกตลอดเวลา มีตำรวจ และคนอื่น ๆ ดูแลอยู่รอบ ๆ บ้าน
ช่วงไหนที่มีการชุมนุม และอาจเกิดเหตุการรุนแรง จะมีรถมอเตอร์ไซค์ ซึ่งคนแถว ๆ นี้รู้ดีว่าเป็นกลุ่มที่ดูแลบ้านของอดีตนายก วิ่งไปมา อยู่เหมือนเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ แล้วยังมีอีกส่วนหนึ่งไปจอดอยู่ตามตรอกซอก ซอยต่าง ๆ เพื่อสังเกตการณ์อีกด้วย

ผมอยู่แถวนี้มาตั้งแต่เกิด ปู่ย่าตายาย เป็นคนพื้นที่ดั้งเดิม ที่มีอาชีพทำสวน
ณ ปัจจุบัน ถึงพื้นที่สวนของบ้านผมจะเหลืออยู่น้อยแล้ว แต่ยังเป็นที่ทำรายได้ให้กับแม่ผมอย่างพออยู่ได้สบาย ๆ พวกเราก็อยู่กันมาอย่างสงบสุข จนท่านอดีตนายก ได้เป็นนายก
วันหนึ่งผมเข้าบ้านดึก ขับรถ ผมโดนตำรวจเรียกเพื่อตรวจสอบที่บริเวณหน้าบ้านของท่าน? ทำไม? บ้านผมอยู่ใกล้ ๆ นี่เอง
สิทธิการเดินทางอย่างอิสระของผมหายไปตั้งแต่คุณทักษิณเข้ามาเป็นนายกแล้วครับ

สำหรับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ผมสงสารทหารที่เข้ามาเพื่อสลายการชุมนุม พวกเขาทำหน้าที่ได้อย่างดีและถูกต้อง
แล้วทำไมจึงมีคนตายอีกมีแต่คนพูดถึงผู้ชุมนุมที่ตาย แล้วทหารที่ตายละ? เพราะอะไร?
สิ่งที่ผู้ชุมนุมทำต่อทรัพย์สินของราชการ แสดงถึงอะไร?
เมื่อยึดอะไรได้จากฝ่ายตรงข้าม ต้องทำลายหรือขโมยด้วยเหรอ? เลวมาก ๆ
สันดานดิบล้วน ๆ มีแต่สัตว์เดียรฉานเท่านั้น ที่จะทำลายสิ่งของ และลากเอาซากศพออกมาเพื่อประโยชน์ของพวกมัน
เอาศพมาแห่รอบเมืองเนี่ยนะ.. บ้าไปแล้วครับ..

อย่าพูดอีกว่าพวกคุณเป็นชาวพุทธเลยครับ เพราะพวกคุณมีแต่เปลือกที่เป็นชาวพุทธเท่านั้นเอง
พระพุทธเจ้า ไม่เคยสอนว่าต้องเอาคืนทุก ๆ สิ่ง รวมทั้งอย่าเป็นเชื่อถือยึดมั่นในทุกสิ่ง...
มีแต่สอนให้ไม่จองเวรซึ่งกันและกัน ข้ออ้างที่พวกคุณกล่าวอ้าว ถึงสาเหตุของการชุมนุมก็ไม่โปร่งใสอยู่แล้วยังแฝงไว้ซึ่งความรุนแรง ในคำว่า สันติ อหิงสา อีก เลิกใช้คำว่าชุมนุมด้วยความสันติ และอหิงสา อีกเลยครับ มันเสื่อมคำดี ๆ เปล่า ๆ

มนุษย์ไม่สามารถปกครองด้วยความกลัวได้... หากแต่ปกครองได้ด้วยความเข้าใจและศรัทธา
และหากประชาชนไม่ศรัทธาในกองทัพของตนเองแล้ว ประเทศจะคงอยู่ได้อย่างไร?


ผมไม่ได้อยู่ข้างใด สีใด ถึงตอนนี้ก็ยังเป็นอย่างนั้นอยู่ แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือความรู้สึกกับพวกผู้ชุมนุมเสื้อแดงครับ พวกคุณเป็นกลุ่มที่ไม่สมควรไปคบด้วยครับ อย่างที่

ผมขอประนามผู้ชุมนุมเสื้อแดง และขอให้กำลังใจทหารทุกนายนะครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น