วันพุธที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2553

เครื่องมือรีดพลัง...

เช้าวันนี้ นั่งอ่านหนังสืออยู่ ก็มีน้องเดินเข้ามาถาม.. ถามสั้น ๆ แต่แสดงความรู้สึกของน้องเขานะ...
"พี่เคยทำงานแล้วรู้สึกท้อไหมครับ"
"แบบ พอตื่นมาก็รู้สึก.... "

ผมรู้สึกว่าน้องคนนี้กำลังท้อกับอะไรซักอย่างที่กำลังเผชิญอยู่ ส่วนคำตอบของผมนั้น

คนที่ทำงานจริง ๆ จัง ๆ ต้องเคย ท้อ กันทุกคนนั่นแหละ เพราะไม่มีใครที่ทำงาน หรือทำอะไรแล้วประสบความสำเร็จอยู่ตลอดนะ เพราะหากไม่เคยทำผิดย่อมไม่สามารถจะพัฒนาตัวเองได้ และไม่ว่าคนเราจะทำงานเก่งยังไง ก็ต้องมีคนไม่ชอบเราอยู่เสมอ เพราะยังงั้น เราจึงควรทำตัวให้ดีเสมอ อย่าหลงตัวเอง เพราะผมเคยหลงมาแล้ว แน่นอนว่าคนรอบข้างไม่ว่าเรา เพราะต้องอาศัยเราเสมอ แต่พอถึงช่วงเวลาหนึ่ง ผมก็รู้สึกเองว่าผมกำลังทำตัวไม่ดีอยู่นะ และสามารถปรับตัวได้ น้องน่ะอายุยังน้อง ยังมีโอกาสปรับปรุงอีกเยอะ ยังสามารถพัฒนาอีกมาก อย่างผมนี่ ไม่สนับสนุนของปลอม ซื้อแต่ของลิขสิทธิ์ เพราะอะไร เห็นงานหลาย ๆ ที่อยู่ที่นี่ไหม หลายอย่างมาจากความคิดของผมที่ออกมาเป็นกระดาษทั้งนั้น แต่กลายเป็นงานคนอื่นเสมอ ผมจึงนับถือความคิดของผู้อื่นด้วย จึงรู้สึกว่าการละเมิดลิขสิทธิ์น่ะ เจ้าของความคิดจะรู้สึกแย่ยังไง แต่ผมก็ยังผ่านมาได้บ่อย ๆ นะ ท้อทุกครั้งที่เจอนั่นแหละ... พอท้อก็แค่้พัก เดี๋ยวก็หาย แล้วก็กลับมาทำงานได้เต็มที่อีกครั้ง
น้องเขาก็นั่งฟังด้วยดีนะ มีแสดงความคิดเห็นนิดหน่อย....
แล้วผมก็พูดถึงเรื่องอื่น ๆ เพื่อเชื่อมโยงให้เห็นความหลากหลายของปัญหา ที่คนต้องเจอ
แล้วก็สรุปให้น้องเขาไปว่า ก็แค่ปัญหา ผ่านไปได้แล้วก็เหมือนขึ้นบันไดไปอีกขั้นน่ะแหละ...

ดูเหมือนน้องเขาจะสบายใจขึ้นนะ ผมก็รู้สึกดีไปด้วยเวลาที่ทำให้คนอื่นสบายใจได้...
อยากบอกน้องเขาอีกนะ เคยได้อ่านข้อความบางอย่างที่ว่า
"ถ้าท้อก็แค่ถ่าน ถ้าผ่านจะเป็นเพชร"
ผมชอบข้อความนี้นะ ถ้ามีโอกาสจะคิดข้อความสวย ๆ แบบนี้บ้าง

ลองดูยาสีฟันของผมนะ มีเครื่องมือรีดให้ออกมาเยอะ ๆ จนเกือบหมดด้วยเห็นไหม
ไม่มีคน ๆ ไหนที่รีดความสามารถ พลังงาน ความคิดของตัวเองได้หมดหรอก ซัก 30% ก็หรูแล้ว
มันต้องมีอุปกรณ์ช่วยรีดนี่แหละ ถึงจะดี สำหรับผมก็คงเป็นปัญหาและอุปสรรคทั้งหลาย นั่นแหละ
หากเริ่มจากคำว่าทำไม หรือเพราะอะไร หรือยังไง ความคิดผมจะเริ่มวิ่งมากกว่าปกติทันที....
และหากผมรู้สึกท้อ ผมก็หยุดพักทันที เช่นเดียวกัน ไม่ดึงดัน ฝันฝืน ให้รู้สึกไม่ดีกับทุก ๆ ฝ่าย
ผมอาจโชคดีตรงที่ผมไม่เคยท้อนาน ๆ เลย แล้วก็ทำงานได้เรื่อย ๆ รวมทั้งความคิดที่เปลี่ยนไปค่อนข้างมากก็ทำให้รู้สึกถึงสิ่งรอบ ๆ ตัวอย่างไม่มืดดำนักนะ

ช่วงบ่ายน้องเขาเลย มาถามอีก "พี่ ๆ มีหนังสือธรรมะดี ๆ แนะนำไหมครับ"
คำถามนี้ช่วยผมตอบหน่อยนะ เพราะสำหรับผม
หนังสือที่เปิดอ่านแล้วเข้าใจย่อมดีเสมอ และหากนำไปใช้ดีย่อมดีขึ้นไปอีก
คุณๆ ว่าผมควรจะตอบว่าอะไรดีครับ สำหรับคำถามนี้....

ท้อแท้ได้ แต่อย่าท้อถอยนะ ท้อก็พัก หนักก็นอน ตื่นก็หาย
แล้วก็เริ่มต้นใหม่ได้เสมอแหละครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น