น่าเสียใจนิดหน่อยที่มีอยู่ตัวหนึ่ง ที่ไม่สามารถจะบินไปสู่ชีวิตจริงได้
อาจเป็นเพราะอ่อนแอกว่าตัวอื่น ๆ อาจเป้นเพราะพลาดพลั้งเมื่อเริ่มต้นชีวิต อาจเป็นเพราะประมาท
จึงทำให้ตัวมันเอง ไม่สามารถดำรงชีวิตอยู่ต่อไป
เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ทุกตัวคงจะออกหัดบินแล้ว
ก่อนกลับบ้านหลานโทรมาบอกว่า เจ้ามะระ ไปคาบซากลูกนกมาให้ เจ้ามะระมันคงไปเจอ เลยคาบมาให้หลาน พอกลับถึงบ้านก็เลยฝังไว้ใต้ต้นมะม่วงที่เพิ่งปลูกใหม่ เมื่อวันที่ 5 พ.ค. น่าสงสาร แต่ชีวิต ธรรมชาติ เป็นแบบนี้แหละ
ผู้ที่แข็งแรงที่สุดเท่านั้น ที่จะอยู่ในโลกปัจจุบันนี้ได้
มีเกิด ก็มีดับ เป็นธรรมดา เจ้ามะรุมก็ไม่มียกเว้น คนเราก็ไม่มีการยกเว้น
ไม่ว่าอายุเท่าไหร่ ทำดี ทำเลว ยังไง หรือมีอำนาจแค่ไหน ก็ไม่สามารถขัดขวางได้
อยากที่เล่นให้ฟัง เพิ่งอ่าน The Lost Symbol จบ และกำลังเริ่มอ่านรอบสองนะ
มีคำพูดหนึ่งในหนังสือที่ผมชอบมาก เดี๋ยวอ่านรอบสองแล้วค่อยมาบอกนะว่าเป็นคำพูดของใคร
"สิ่งที่เราทำเพื่อตัวเราเอง จะตายไปกับตัวเรา"
"แต่สิ่งที่เราทำเพื่อผู้อื่น จะอยู่เป็นอมตะตลอดไป"
พูดประมาณนี้แหละ และเป็นความจริง แน่นอน เมื่อเราตายไป เราก็เอาอะไรไปไม่ได้ แม้แต่ตัวเราเอง
สิ่งที่ยังเหลืออยู่ในโลกนี้ ก็มีเพียงการกระทำที่เราทำ ๆ กันเนี่ยแหละ
เอื่อเฟื้อเผื่อแผ่ มีน้ำใจ ต่อมนุษย์และสัตว์ แล้วก็ต่อธรรมชาติ
หรือทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจและเงินทอง โดยไม่สนใจสิ่งอื่น ๆ
ชีวิตมันสั้นนะ พวกคุณ ๆ อยากให้โลกนี้จดจำคุณแบบไหนกันละ
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น