เคารพตัวเอง

เคยมีคนที่ forward mail ที่ว่าเป็นคำสอนจากองค์ดาไลลามะ ของทิเบต จำได้ข้อนึงว่า "Respect"
ให้เคารพตัวเองน่ะ หมายความว่าอย่างไร?

ก่อนจะเข้าเรื่อง ก็คงต้องอธิบายกันก่อนว่าที่หายไปวันนึง ไม่ได้มาเขียนลงในบล็อกเมื่อวาน ไม่ใช่ว่าขี้เกียจเขียนนะ แต่ตั้งใจจะทำอย่างอื่นมากกว่า
เมื่อวานเป็นวันอาทิตย์ เช้า ๆ หลังจากส่งแม่ไปตลาดแล้วก็กลับมาให้ปุ๋ยกล้วยไม้ในบ้าน กว่าจะเสร็จก็เกือบชั่วโมงนึงแล้ว กินกาแฟ แล้วก็อาบน้ำให้มะลิกับมะระ (หมาที่บ้าน) บ่าย ๆ ก็ไปช่วยแม่ห่อข้าวต้มมัด
ตกเย็นเข้าสวนรดน้ำต้นไม้กันหน่อย หน้าแล้งก็ทำให้รดน้ำยากขึ้น เพราะน้ำในท้องร่องก็แห้งตักแต่ละทีก็ได้โคล ได้เลนติดมาด้วย
นี่พ่อกับแม่ผมเขาเลยตักขี้เลนมาตากบนสังกะสี ไว้เป็นปุ๋ยใส่ต้นไม้ ตอนที่รดน้ำก็ฟังเสียงกระรอกแทะมะพร้าวอยู่บนต้น ฟังเสียงนกกาเหว่าร้อง เสียงปลาฮุบน้ำ เสียงนกกวัก โอ้ย! เยอะแยะ เป็นเสียงที่ฟังแล้วผมมีวามสุขนะ จิตใจสงบ ไม่มีเสียงคนมารบกวนโสตประสาท เพราะนี้แหละ พอวันหยุดผมเลยชอบเข้าสวน
ความสุขของผมน่ะ อยู่ระหว่างที่กำลังรดน้ำนะ สวน 2 ขนัด รดน้ำก็ใช้เวลาร่วม 2 ชั่วโมง พอ ๆ กับดูหนังเลย แต่ความสงบ สบายใจ ต่างกันลิบลับ
ลองมองหาความสุขใกล้ ๆ ตัวดูกันบ้างซิ แล้วจะเห็นว่ามันไม่ได้ยากอย่างที่พวกคุณ ๆ คิดกันหรอก

กลับเข้ามาบ้าน ล้างเนื้อล้างตัวเสร็จ ก็มีเสียงตูมตาม ๆ อยู่ที่บ่อน้ำหน้าบ้าน ออกไปดูก็เห็นมะลิกับมะระ กำลังเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน ผมก็ได้แต่ขำนะ ตอนสาย ๆ อาบน้ำให้มะลิมันร้องจะเป็นจะตาย
ตกเย็นลงเล่นน้ำกันให้ครึก แหมนี่มันบ่อเลี้ยงบัวนะ ดินเพียบ มะลิ กับมะระ ตัวขาว ๆ เลยกลายเป็นหมาเลน ไปอีก แถมบัวก็พังเกือบหมดบ่อ ไม่รู้ว่ากุ้งก้ามกราม ปลาตะเพียน ปลากราย ปลาก้างพระร่วง ปลาปีกไก่ จะรอดกันรึเปล่า เดี๋ยวค่อยดูเอาวันนี้ มันก็แค่บ่อน้ำน่ะ พังก็ทำใหม่ ไม่ต้องคิดมาก แค่นี้ก็สบายใจแล้ว

กลับมาที่เรื่องการเคารพตัวเอง ถ้าถามว่าผมเป็นคนที่เคารพตัวเองไหม คงตอบได้ว่ามาก ๆ ผมให้ความเคารพทั้งต่อตัวเองและคนอื่น ๆ
ในส่วนของการทำงาน สิ่งที่ผมจะถามตัวเองตลอดคือ ถ้าผมเป็นเจ้าของกิจการ ผมจะจ้างลูกจ้างมาทำงานแบบผม ด้วยเงินเดือนเท่านี้ไหม?แล้วก็เป็นคำถามที่ผมถามกับเพื่อน ๆ หรือคนอื่น ๆ ตลบอดเวลาที่พวกเขาบ่นเรื่องเงินเดือนน้อย หรือโบนัสน้อย
ผมเคารพตัวเองที่ไม่เคยโกงใคร ถึงแม้ว่าจะมีโอกาส (ไม่เกี่ยวกับการเล่นเกมนะ อันนั้นมีโกงบ้างนิด ๆ หน่อย ๆ) เพราะว่าผมมีเกียรติ มีศักดิ์ศรีพอที่จะอยู่ได้โดยไม่โกงใคร ๆ ถึงเงินเดือนจะไม่มาก เที่ยว หรือ ฟุ่มเฟือยไม่ได้ แต่ความสบายใจ ความภูมิใจจากการใช้เงินที่หามาด้วยความสุจริตนั้น มันทำให้ผมรู้สึกว่าเป็นสบายใจมาก ผมจึงรู้สึกแปลกใจที่เห็นคนหลาย ๆ คน ทำเรื่องผิด ๆ จนเขารู้สึกว่าเป็นเรื่องปกติ
พวกเขาจะตอบคนที่เขารัก หรือลูกหลานได้อย่างเต็มปากได้ยังไง ว่าหาเงินมาจากไหน? หรือต้องโกหกต่อไปอีก เพื่อให้คนที่เขารัก รู้สึกว่าเขาไม่ได้เป็นคนผิด หรือพยายามยกเหตุผลต่าง ๆ นา ๆ มาพูดเพื่อให้ตัวเองไม่ผิด แค่คิดผมก็เหนื่อยแทนแล้วละ
เรื่องการโกหกก็เหมือนกัน เป็นอีกเรื่องที่ผมเคารพตัวเอง เคารพคำพูดของผม ทุกคำที่พูดออกไปต้องพยายามทำให้ได้ เพื่อไม่ให้คำพูด เป็นเพียงลมผ่านปาก
หากคนเราโกหกแล้วคั้งนึง มันก็จะมีครั้งต่อ ๆ ไป แน่ ๆ ผมจึงแทบจะไม่โกหกเลย ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม
แต่ใช่ว่าผมจะทำอะไรที่ถูกต้องทุกอย่างนะ คนเราก็ต้องมีทั้งดีทั้งเลวปะปนกันไป สำหรับผมน่ะ คนที่ดีพร้อมตายไปหมดแล้ว เหลือแต่คนที่เลวมาก เลวน้อยเท่านั้นแหละ
ยังมีเรื่องราวอีกมากมายหลายเรื่องที่น่าจะมาเล่าให้ฟัง แต่คิดว่าเอาไว้คราวหน้าดีกว่าครับ

เมื่อเราเคารพตัวเอง สิ่งที่ตามมาก็คือความเคารพต่อผู้อื่นด้วยเสมอ
แล้วคุณ ๆ ละ รู้สึกอย่างไรกับตัวเอง?